മഴയുടെ ഗീതം കേള്ക്കാന്
മണ്ണിന്റെ രാഗം രുചിയ്ക്കാന്
നിന്റെ മടിയില് തന്നെ കിടക്കണം
മഴത്തുള്ളികള് വീണ്ടും വീണ്ടും
എന്റെ മനസ്സില് താളം തുള്ളുമ്പോള്
ചിരിതുള്ളികള് മേഘത്തില്
മഴവില്ലാകുമ്പോള്
ലയമെന്തെന്നറിയാന് നിന്റെ
മിഴിയില് തന്നെ നോക്കണം
മാറ്റത്തിന്റെ കഥ പറയാന്
നിന്റെ കരള് തുടിപ്പുകള്
ഇളം നാമ്പുകളുടെ സുഖം പകരാന്
നിന്റെ തലോടലുകള്
പുതുമണ് വാസന നുകരാന്
നിന്റെ കണ്ണീരുമ്മകള്
മഴയുടെ ഗീതം കേള്ക്കാന്
നിന്റെ മടിയില് തന്നെ കിടക്കണം
അകത്തളത്തില് രവം കോര്ത്തു കോര്ത്തുയരുന്നു
അകത്തളത്തില് നേര്ത്തു നേര്ത്തു വരുന്നു
മിന്നല് മുകിലിന്റെ ഭാരമളക്കുന്നു
നിന്നില് ഞാനെന്റെ ദാഹമളക്കുന്നു
നിറഞ്ഞിട്ടും ഒഴുകാത്ത കുളങ്ങളുടെ ദുഃഖം
അറിഞ്ഞിട്ടും പഠിയ്ക്കാത്ത തെറ്റുകളുടെ ദുഃഖം
ജലത്തില് ജലമെഴുതുന്ന വേദം
നഭസ്സില് മുകിലെഴുതുന്ന മോഹം
കണ്ണടയ്ക്കാന് മടിയ്ക്കുന്ന വാര്ദ്ധക്യം
നിന്നില് പിന്നെയും ഓര്മ്മകളായ്
വിടര്ന്നുലയുന്നയെന്റെ യൌവ്വനം
സംവത്സരങ്ങളുടെ യവനികകള്
മായയായ് മറയുന്നു
ഇടവഴികള് സുഖം തുളുമ്പുന്ന
അരുവികളാകുന്നു
മഴയുടെ ഗീതം കേള്ക്കാന്
പുതുവാസന നുകരുവാന്
നിന്റെ മടിയില് തന്നെ കിടക്കണം
നിന്റെ മടിയില് തന്നെ കിടക്കണം
കവിത: മഴയുടെ ഗീതം
രചന: ശ്രീകുമാരന് തമ്പി
ആലാപനം: ശ്രീകുമാരന് തമ്പി & സുജാത
കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ReplyDeleteആശംസകള്
കുറേ നല്ല വരികളും ...അതിനെക്കാള് മധുരമായ ആലാപനവും ...നന്ദി അനില് ...
ReplyDeleteഒരു മഴ ഗീതം കൂടി..
ReplyDeleteസുജാതയുടെ ഹമ്മിംഗ് മധുരതരം..!
വളരെയിഷ്ടം
ReplyDeleteഇഷ്ടായിട്ടോ....
ReplyDeleteWonderful site, the paradise of poem.
ReplyDeleteAmazing work dude..!
Alfred
PA
മഴനൂലുകൾ പോൽ കോർത്തിണക്കിയിരിയ്ക്കുന്ന ഈ മഴഗീതം ആനന്ദം നൽകുന്നു...
ReplyDeleteനന്ദി പുലർക്കാലമേ..
സുപ്രഭാതം....!
മഴയുടെ ഗീതത്തെ മാറോടടക്കിയ ഏവര്ക്കും നന്ദി..
ReplyDeleteശുഭദിനാശംസകള്..!
വളരെയേറെ ഇഷ്ടമുള്ള വരികള് മനസ്സില് ഒരു മഴ പെയ്തുവോ ??? ആശംസകള്
ReplyDelete