അച്ഛൻ

അക്ഷരമാലകൾ ചൊല്ലിപഠിപ്പിച്ചോ-
രക്ഷയപാത്രമാണെന്റെച്ഛൻ
എല്ലാം ക്ഷമിയ്ക്കുന്ന എല്ലാം പൊറുക്കുന്ന
കാരുണ്യമൂർത്തിയാണെന്റെയച്ഛൻ

എന്തിലുമേതിലും നന്മയെ കാണുന്ന
കണ്ണിന്നുടമയാണെന്റെയച്ഛൻ
തെറ്റു ഞാൻ ചെയ്യുമ്പോൾ കുറ്റം പറയാതെ
തെറ്റുതിരുത്തീടുമെന്റെയച്ഛൻ

ദേഷ്യം വരാതുള്ള ഭാഷ്യം ചൊല്ലുന്ന
നാവിന്നുടമയാണെന്റെയച്ഛൻ
കള്ളത്തരങ്ങളാൽ കള്ളനായ് തീരുമ്പോൾ
കള്ളനാക്കീടുകയില്ലെന്റെയച്ഛൻ

പാഠം പഠിയ്ക്കാതെ നിദ്രയിൽ വീഴുമ്പോൾ
പാടിയുറക്കീടുമെന്റെയച്ഛൻ
കൂട്ടുകാരില്ലാത്തൊരെൻ ബാല്യജീവിത
കൂട്ടിനായെത്തീടുമെന്റെയച്ഛൻ

കൊച്ചു തമാശകൾ ചൊല്ലുമ്പോൾ ഉൾക്കൊണ്ട്
കൂടെ ചിരിച്ചീടുമെന്റെയച്ഛൻ
എന്തു കുടിച്ചാലും എപ്പോൾ ഭുജിച്ചാലും
പങ്കൊന്ന് വെച്ചീടുമെന്റെയച്ഛൻ

മാനസം നൊന്തുഞാൻ വിങ്ങി വിതുമ്പോൾ
സ്വാന്തനിപ്പിച്ചീടുമെന്റെയച്ഛൻ
അപരാധബോധത്താൽ ഞാൻ നിന്നു ചൂളുമ്പോൾ
പുഞ്ചിരിതൂകിടുമെന്റെയച്ഛൻ

ഒരുനാളിലൊത്തിരി കാര്യങ്ങൾ ചൊല്ലിയിട്ട്
വെറുതെയുറങ്ങുവാൻ പോയിയച്ഛൻ
എന്തോ പറയുവാൻ വെമ്പുന്ന ചുണ്ടുകൾ
ഒരു നേരമൊന്നു വിതുമ്പി നിന്നു..

അകലത്തിലാരെയോ തിരയുന്ന മാതിരി
കണ്ണുകൾ ചുറ്റും കറങ്ങി നിന്നു
ഒടുവിലാ നേത്രങ്ങൾ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്
ഒരു കൊച്ചു സൂര്യനായ് അസ്തമിച്ചു..
അതുകണ്ട് ഞാനൊന്ന് പൊട്ടിക്കരയവേ
എല്ലാം കഴിഞ്ഞച്ഛൻ യാത്രയായി..

ഇന്നെനിയ്ക്കെന്റെ അച്ഛന്റെ ഓർമ്മയാണെപ്പോഴും
എന്നെനയിപ്പതു എൻ ശക്തിയും
അച്ഛനില്ലെങ്കിലും അച്ഛനുണ്ടെന്നുള്ള
തോന്നൽ തോന്നിച്ചിടും എന്റെയച്ഛൻ

 
അക്ഷരമാലകൾ (Click here to download)
കവിത: അച്ഛൻ
രചന: കൊല്ലം തുളസി
ആലാപനം: ബിജു നാരായണൻ