കരയാത്ത ഗൌരി തളരാത്ത ഗൌരി
കലികൊണ്ടു നിന്നാല് അവള് ഭദ്രകാളി
ഇതുകേട്ട് കൊണ്ടേ ചെറു ബാല്യമെല്ലാം
പതിവായി ഞങ്ങള് ഭയമാക്കി വന്നു
നെറികെട്ട ലോകം കനിവറ്റ കാലം
പടകാളിയമ്മേ കരയിച്ചു നിന്നെ
ഫലിതത്തിനെന്നും തിരുമേനി നല്ലൂര്
കലഹത്തിനെന്നും അടിയാത്തി പോരും
ഗുരുവാക്യമെല്ലാം ലഘ്യവാക്യമായി
ഗുരുവിന്റെ ദുഃഖം ധ്വനി കാവ്യമായി
അതുകേട്ട് നമ്മള് ചരിതാര്ത്ഥ്യരായി
അതുവിറ്റു പലരും പണമേറെ നേടി
അതിബുദ്ധിമാന്മാര് അധികാരമേറി
തൊഴിലാളി വര്ഗ്ഗം അധികാരമേറ്റാല്
അവരായി പിന്നെ അധികാരി വര്ഗ്ഗം
അധികാരമപ്പോള് തൊഴിലായി മാറും
അതിനുള്ള കൂലി അധികാരി വാങ്ങും
വിജയിയ്ക്കു പിന്പെ കൊതികൊള്ളു ലോകം
വിജയിയ്ക്കു മുന്നില് വിരിയുന്നു കാലം
മനുജന്നു മീതെ മുതലെന്ന സത്യം
മുതലിന്നു മീതെ അധികാര ശക്തി
അധികാരമേറാന് തൊഴിലാളി മാര്ഗ്ഗം
തൊഴിലാളിയെന്നും തൊഴിലാളി മാത്രം
അറിയേണ്ട ബുദ്ധി അറിയാതെ പോയാല്
ഇനി ഗൌരിയമ്മേ കരയാതെ വയ്യ
കരയുന്ന ഗൌരി തളരുന്ന ഗൌരി
കലിവിട്ടൊഴിഞ്ഞാല് പടു വൃദ്ധയായി
മതി ഗൌരിയമ്മേ കൊടി താഴെ വെയ്ക്കാം
ഒരു പട്ടുടുക്കാം മുടികെട്ടഴിയ്ക്കാം ഉടവാളെടുക്കാം
കൊടുങ്ങല്ലൂര് ചെന്നാല് ഒരു കാവു തീണ്ടാം
ഇനി ഗൌരിയമ്മ ചിതയായി മാറും
ചിതയാളിടുമ്പോള് ഇരുളൊട്ടു നീങ്ങും
ചിതകെട്ടടങ്ങും കനല് മാത്രമാകും
കനലാറിടുമ്പോള് ചുടു ചാമ്പലാകും
ചെറുപുല്കൊടിയ്ക്കും വളമായി മാറും
കരയാത്ത ഗൌരി തളരാത്ത ഗൌരി
കലികൊണ്ടു നിന്നാല് അവള് ഭദ്രകാളി
കവിത: ഗൌരി
രചന: ചുള്ളിക്കാട്
ആലാപനം: ചുള്ളിക്കാട്
“തൊഴിലാളി വര്ഗ്ഗം അധികാരമേറ്റാല്
ReplyDeleteഅവരായി പിന്നെ അധികാരി വര്ഗ്ഗം
അധികാരമപ്പോള് തൊഴിലായി മാറും
അതിനുള്ള കൂലി അധികാരി വാങ്ങും”
ശുഭദിനാശംസകള്!
Thank You
ReplyDeleteJacob
എത്ര ശരിയായി പറഞ്ഞു ചുള്ളിക്കാട്. താങ്ക്സ് ഫോര് ഷെയറിംഗ്
ReplyDeleteഗൌരിയമ്മ പല്ല് കൊഴിഞ്ഞ സിംഹി!
ReplyDeleteഏവര്ക്കും കവിത ഇഷ്ടമായെന്നറിഞ്ഞതില് സന്തോഷം!
ReplyDeleteശുഭദിനാശംസകള്!
സത്യമാണ്...
ReplyDelete