നിദ്രാരഹിതനാം മന്നവനെ
തന്റെ നിസ്തുല കിന്നരം മീട്ടിയുറക്കിയ
ദാവിതിന് പിന്മുറക്കാരനായ് വന്ന നീ
കേവലം ഞങ്ങള്ക്ക് സാന്ത്വനമാകുക
സ്നേഹം സൌഗന്ധിക പൂക്കള് കരിയവേ
വേശതാപത്തിനാല് ഭൂമിയുരുകവേ
ദേവാലായതിരുമുറ്റത്തും അമ്പേറ്റ്
പ്രാവുകള് തന് നിണം ഇറ്റിറ്റ് വീഴവേ
തൊട്ടയല്പക്കത്തിഴെന്നുവരും തമ്മില്
ശത്രുക്കളാണെന്ന ഭീതിവളരവേ
സാന്ത്വനമാവുക എന്റെ സങ്കീര്ത്തനം
സാന്ദ്രമധുരമാം എന് സ്വരാലപം
സപ്തതിയായെന്നത് വെറും ലൌകികസത്യം
യെന്നാല് അതിനപ്പുറം നിന്നുടെ
മുഗ്ദ സംഗീതത്തിന് നിത്യയൌവനം
ഹൃത്തണ്ടികളിലതിന് സുഖ സ്പന്ദനം
മര്ത്യതന് മഹാക്ഷേത്ര സോപാനത്തില്
നിത്യപൂജയ്ക്കത് മംഗളാലാപനം
പാടുവനായ് നീ പിറന്നവന് നീ
വീണ പാരിജാതങ്ങളെ വീണ്ടും വിടര്ത്തുക
മര്ത്യത കേഴും ഇടങ്ങളിലാകവെ
സപ്തസ്വരാമൃത വര്ഷിണി പെയ്യുക
--------------------------------------------
മറ്റ് യേശുദാസ് കവിതകള്:-
കവിത: യേശുദാസ്
രചന: ഒ എന് വി
ആലാപനം: വേണുഗോപാല്
ഒരു യേശുദാസ് കവിതകൂടി ഏവര്ക്കും വേണ്ടി സമര്പ്പിയ്ക്കുന്നു..
ReplyDeleteശുഭദിനാശംസകള്!
ആറാം കവിത..അല്ലേ. ഇത് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. കാരണം വലിയ അര്ത്ഥങ്ങളുമുണ്ട്.
ReplyDeleteഅതെ അഞിത്തേട്ടന്.. സംഗീതത്തിന് കാലദേശഭാഷമെന്യേ സഞ്ചരിയ്ക്കുവാന് കഴിയും. സംഗീതമെന്നത് ഒരു മതമാണ്. മനുഷ്യമനസ്സില് നന്മയുടെ വിത്ത് പാകിയ മതം; സംഗീതം സത്യമാണ്, സ്നേഹമാണ്..!
ReplyDeleteപൊന്പുലരി!
യേശുദാസിന് പകരം വെയ്ക്കാന് യേശുദാസ് മാത്രം..! സംഗീതം ഒരു പുഴപോലെ ഒഴുകിടട്ടെ..!
ReplyDelete